એ જિંદગી – નટવરલાલ પંડ્યા ‘ઉશનસ્’ (28-09-1920)
ઓક્ટોબર 5, 2006 at 10:52 પી એમ(pm) 1 comment
આ તરફ ઉન્મત્ત ધ્વજ ફરકાવતું સરઘસ જતું ;
– ના, તે નહીં.
એ તરફથી ડાઘુજન ગમગીન ચ્હેરે આવતું ;
– તેયે નહીં.
રસ્તા વિશે એ બેય ધારા જ્યાં મળે
તે મેદની છે જિંદગી.
ભરતી વિશે ઊભરાય ખાડી, ખાંજણોયે આકળી,
– ના, તે નહીં.
ને ઓટમાં એ હાડપિંજરની ગણી લો પાંસળીએ પાંસળી ;
– તેયે નહીં.
ઓટ ને ભરતી ઉભય સંધાય જે ક્ષણ
તે સમુંદર જિંદગી.
ફૂલના જેવું વસંતલ સ્મિત ખીલે જે શૈશવે ;
– ના, તે નહીં.
ને અષાઢી મેઘ જેવી આંખડી સતત રુએ ;
– તેયે નહીં.
હર આહ કૈં મલકી જતી, હર સ્મિત ભરંતું ડૂસકું
તે સંધિક્ષણ છે જિંદગી.
+ ‘ઉશનસ્’ ની જીવન ઝાંખી જાણવા અહી ક્લીક કરો.
Entry filed under: કવિતા.
1.
ઉશનસ્ « ગુજરાતી સારસ્વત પરિચય | ઓક્ટોબર 5, 2006 પર 10:54 પી એમ(pm)
[…] રચના – 3 : રચના – 4_______________________ […]