ન થયા – રમેશ પારેખ.
નવેમ્બર 21, 2006 at 9:16 એ એમ (am) 5 comments
આમ અછતા ન થયા આમ ઉઘાડા ન થયા,
હાથ ફૂલોમાં ઝબોળ્યા ને સુંવાળા ન થયા.
સ્વપ્ન તો આંખમાં આવીને રહે કે ન રહે,
ઘેર આવેલ પ્રસંગો ય અમારા ન થયા.
તાગવા જાવ તો – ખોદાઇ ગયા છે દરિયા,
અર્થ શોધો તો – અમસ્થા ય ઉઝરડા ન થયા.
એક વરસાદનું ટીપું અમે છબીમાં મઢ્યું,
ત્યારથી ભેજભર્યા ઓરડા કોરા ન થયા.
સમુદ્ર લોહીમાં ખીલ્યો, ખીલ્યો, ઝૂલ્યો ને ખર્યો,
બળી ‘ગ્યો છોડ લીલોછમ ને ધુમાડા ન થયા.
આજ ખાબોચિયાનાં થાય છે શુકન રણમાં,
તો ય ભાંગી પડેલ જીવને ટેકા ન થયા.
આજ વરસાદ નથી એમ ના કહેવાય, રમેશ,
એમ કહીએ કે હશે, આપણે ભીના ન થયા.
Entry filed under: કવિતા.
1.
વિવેક | નવેમ્બર 21, 2006 પર 12:00 પી એમ(pm)
સ્વપ્ન તો આંખમાં આવીને રહે કે ન રહે,
ઘેર આવેલ પ્રસંગો ય અમારા ન થયા.
આજ ખાબોચિયાનાં થાય છે શુકન રણમાં,
તો ય ભાંગી પડેલ જીવને ટેકા ન થયા.
આજ વરસાદ નથી એમ ના કહેવાય, રમેશ,
એમ કહીએ કે હશે, આપણે ભીના ન થયા.
-આમ તો બધા જ શેર સુંદર છે, પણ આ ત્રણ સવિશેષ સ્પર્શી ગયા…
2.
Gaurav | નવેમ્બર 21, 2006 પર 2:25 પી એમ(pm)
It is really very good. All lines are heart-touching.
3.
Kiritkumar G. Bhakta | નવેમ્બર 21, 2006 પર 7:49 પી એમ(pm)
Amit,
for this.Ramesh Parekh.
Forget it !!!
No comment…
4.
shivshiva | નવેમ્બર 21, 2006 પર 7:51 પી એમ(pm)
સ્વપ્ન તો આંખમાં આવીને રહે કે ન રહે,
ઘેર આવેલ પ્રસંગો ય અમારા ન થયા.
એક વરસાદનું ટીપું અમે છબીમાં મઢ્યું,
ત્યારથી ભેજભર્યા ઓરડા કોરા ન થયા.
આજ વરસાદ નથી એમ ના કહેવાય, રમેશ,
એમ કહીએ કે હશે, આપણે ભીના ન થયા.
ભલે વરસાદથી અમે ભીના ના થયાં
પણ અમારી આંખો કોરી ના રહી
નીલા
5.
Urmi Saagar | નવેમ્બર 21, 2006 પર 9:21 પી એમ(pm)
સ્વપ્ન તો આંખમાં આવીને રહે કે ન રહે,
ઘેર આવેલ પ્રસંગો ય અમારા ન થયા.
તાગવા જાવ તો – ખોદાઇ ગયા છે દરિયા,
અર્થ શોધો તો – અમસ્થા ય ઉઝરડા ન થયા.
સુંદર…
એમ તો આખી ગઝલ માટે કંઇ બોલાય એવું જ નથી… બધા જ શેરો ખૂબ જ સુંદર!