અમે – જાવેદ અખ્તર, અનુ. રઇશ મનીઆર.

સ્વપ્નના ગામમાં રહીને ઊછર્યા અમે
ચાળણીમાં લઇ જળ આ ચાલ્યા અમે

ફૂંકીએ છાશ કે બાળપણમાં કદી
દૂઘથી કંઇક એ રીતે દાઝ્યા અમે

ખુદના રસ્તાની અડચણ અમે ખુદ છીએ
ખુદના પગમાં થઇ છાલાં બાઝ્યાં અમે

હે જગત ! તું તો અમને ન કહેજે ખરાબ
જેમ તેં ઢાળ્યા એમ જ ઢળાયા અમે

કેમ, ક્યાં લગ અને કોને માટે છીએ
ખૂબ ગંભીર એવી સમસ્યા અમે.

અરુણોદય – ન્હાનાલાલ.

ઊગે છે પ્રભાત આજ ધીમે ધીમે ;
ઊગે છે ઊષાનું રાજ ધીમે ધીમે ;
ઊગે છે પ્રભાત આજ ધીમે ધીમે…..

       રજનીની ચૂંદડીના
       છેડાના હીરલા શા,
ડૂબે છે તારલા આજ ધીમે ધીમે ;
ઊગે છે પ્રભાત આજ ધીમે ધીમે….. 

       પરમ પ્રકાશ ખીલે,
       અરુણનાં અંગ ઝીલે ;
જાગે પ્રભુ વિશ્વમાં આજ ધીમે ધીમે…..
જાગે પ્રભુ જીવમાં આજ ધીમે ધીમે ;
ઊગે છે પ્રભાત આજ ધીમે ધીમે…..