ઉતાવળ – મરીઝ. Mariz.
December 26, 2006 at 11:12 pm 4 comments
અબ્બાસ અબ્દુલઅલી વાસી.
એ રીતથી છવાઇ ગયા છે ખયાલમાં ;
આવેશને ગણી મેં લીધો છે વહાલમાં.
તારા વચનનો કેટલો આભાર માનીએ,
વરસો કઠણ હતાં તે ગયાં આજકાલમાં.
સારું છે એની સાથે કશી ગુફતગુ નથી,
નહિતર હું કંઇક ભૂલ કરત બોલચાલમાં.
લય પણ જરૂર હોય છે, મારી ગતિની સાથ,
હું છું ધ્વનિ સમાન જમાનાની ચાલમાં.
મુજ પર સિતમ કરી ગયા મારી ગઝલના શેર,
વાંચીને એ રહે છે બીજાના ખયાલમાં.
એ ‘ના’ કહી સહેજમાં છૂટી ગયા ‘મરીઝ’,
કરવી ન જોઇતી’તી ઉતાવળ સવાલમાં.
Entry filed under: ગઝલ. Tags: .
1.
Jayshree | December 27, 2006 at 7:06 am
વાહ અમિત,,, આખે આખી ગઝલ ખૂબ જ ગમી,,,, છુટાછવાયા એના 3-4 શેર વાંચ્યા હોય એવું યાદ છે…. કદાચ આખી ગઝલ પણ વાંચી હોય… પણ આવી સુંદર ગઝલો… જેટલી વાર વાંચો એટલી વાર મજા કરાવી જાય છે…!!
2.
Gaurav Pitroda | January 2, 2007 at 3:57 pm
Hi Amit,
Really nice, perticulary last line
એ ‘ના’ કહી સહેજમાં છૂટી ગયા ‘મરીઝ’,
કરવી ન જોઇતી’તી ઉતાવળ સવાલમાં.
-Gaurav
3.
sohel momin | August 22, 2007 at 1:47 pm
teri ankhon me jale khawab me sharminda hu,
4.
sohel momin | August 22, 2007 at 1:47 pm
mit gaya wasla ke sab bad bhi me zinda hu