હિના – બાલમુકુન્દ દવે. Balmukund Dave.
જાન્યુઆરી 1, 2007 at 9:53 પી એમ(pm) 3 comments
ચિત્ર : શશીકાન્ત મહેતા.
પે’લવે’લી તને જોઇ મેં જ્યારે
આંખડી આંખમાં પ્રોઇને ત્યારે,
અલકલટેથી ખાઇ હિંડોળો
નેન જડ્યાં પગને પગથારે !
એમ તો તારાં નેણ બિલોરી
વેણથી યે વધુ બોલકાં, ગોરી !
લોપતી તારા લાખ મલાજા
કંચવાની ઓલી રેશમી દોરી !
સુન્દરી ! તારી દેહની દેરીએ
રોમરોમે જલે રૂપના દીવા ;
તો ય ઢળ્યાં જઇ લોચન પાનીએ
રૂપશમાની રોશની પીવા !
એવી દીઠી તારી પાનીએ હિના :
એ જ કાશી, મારું એ જ મદીના !
Entry filed under: કવિતા.
અમીઝરણું... 
1.
Jayshree | જાન્યુઆરી 1, 2007 પર 10:34 પી એમ(pm)
Excellent combination of Poem and Picture…!!
2.
Neela Kadakia | જાન્યુઆરી 2, 2007 પર 2:30 પી એમ(pm)
આપકે પાઁવ જઁમી પે મત રખ્ખો
મૈલે હો જાયેંગે
3.
વિવેક | જાન્યુઆરી 2, 2007 પર 6:43 પી એમ(pm)
અલકલટ, પગથારે,
કંચવા, બિલોરી, મલાજા…. ગુજરાતી નારીના સૌંદર્યને વાચા આપતી આ ભાષા જ જાણે આજે વિસરાય ગઈ છે… સુંદર ભાવકાવ્ય…