Archive for ફેબ્રુવારી, 2007
પહેલી પહેલી વાર… – નિનાદ અધ્યારુ.
પહેલી પહેલી વાર કર્યો છે ;
હા, અમે પણ પ્યાર કર્યો છે.
આર કર્યો છે, પાર કર્યો છે ;
આંખોનો ઉદ્ધાર કર્યો છે.
પ્રેમમાં એના બોળી-બોળી,
દિલનો તારે-તાર કર્યો છે.
મેં કહી દીધું બધ્ધું એને,
એણે પણ એકરાર કર્યો છે.
ઊંડા ઊંડા જખ્મો દીધા,
ને કહે છે ઉપચાર કર્યો છે !
એમ જુએ એ મારી સામે,
જાણે કે ઉપકાર કર્યો છે !
‘નિનાદ’ બીજું તો શું જોઇએ ?
યાર જેવો મેં યાર કર્યો છે !
આયનાની જેમ – મનોજ ખંડેરિયા.
આયનાની જેમ હું તો ઊભી’તી ચૂપ
ગયું મારામાં કોઇ જરા જોઇને
ભાનનો તડાક દઇ તૂટી જાય કાચ
એના જોયાની વેળ એવી વાગે
છૂંદણાના મોર સાથે માંડું હું વાત
મને એટલું તો એકલું રે લાગે
આજ તો અભાવ જેવા અંધારે ઊભી છું
પડછાયો મારો હું ખોઇને
આયનાની જેમ હું તો ઊભી’તી ચૂપ
ગયું મારામાં કોઇ જરા જોઇને.
એવું તે કેવું આ સિંચાતું નીર
મારા નામનાં સુકાય પાન લીલાં
લેતી આ શ્વાસ હવે એમ લાગે –
જાણે કે છાતીમાં ધરબાતા ખીલા
પરપોટો ફૂટે તો જળને શું થાય
નથી જાણ થતી કોઇ દિવસ કોઇને
આયનાની જેમ હું તો ઊભી’તી ચૂપ
ગયું મારામાં કોઇ જરા જોઇને.
પ્રેમ – ઉર્વીશ વસાવડા.
ભાગ્યમાં ના રાત કાળી જોઇએ
હો ભલે છલના, રૂપાળી જોઇએ.
હોય જો એકાંત ઠંડુગાર તો
એક બે યાદો હૂંફાળી જોઇએ.
એકલો હું ગાઉં એ પૂરતું નથી
તાલમાં એની યે તાળી જોઇએ.
કેમ રોકાશે પીડાનું પૂર આ
ચાલને ગઝલોમાં વાળી જોઇએ.
પ્રેમ તો વનફૂલ છે ઊગશે સહજ
માવજત એને ન માળી જોઇએ.
પૂરો પ્રણય – બરકત વિરાણી ‘બેફામ’
તૂટીને થઇ ગયું ટુકડા, તને હું શું આપું ?
કે પહેલાં જેવું હવે આખું આ હ્રદય ક્યાં છે ?
હું ગાઢ એવા કંઇ અવકાશમાં ફસાયો છું,
તનેય મળવાનો મારી કને સમય ક્યાં છે ?
કદીક કંઇક તો એમાં કચાશ દેખાશે,
જગતમાં ક્યાંય પણ પૂરેપૂરો પ્રણય ક્યાં છે ?
મેં એને મેળવ્યાં છે, પણ મને ગુમાવીને,
કે આ તો મારો પરાજય છે, આ વિજય ક્યાં છે ?
ગીત – પન્ના નાયક.
તારા
બીડેલા હોઠના
વળાંક પર
આડું ઢળેલું
ઊઠું ઊઠું થતું ગીત.
એ જ તો
નહીં હોય
મારા આંગણાની
ફૂટું ફૂટું થતી જૂઇ…?
પલટો – કીર્તિકાન્ત પુરોહિત.
-ને આવ્યો બગીચાનો વારો
પપ્પા કહે, “બેટા, જો પેલો ફૂવારો”
પપ્પુ વદે, “પપ્પા, જૂઠું ન બોલાય,
ફૂવારો નહિ, ફાઉન્ટન કહેવાય.”
ન જાણે ક્યાં જાતી
વિસરાતી જતી ગુજરાતી ?…
મિત્રોના પ્રતિભાવ