હેમંત પૂણેકર
ક્યાં કહું છું કે ફૂલછાબ આપો
ફૂલ એક આપો, પણ ગુલાબ આપો.
કાળી રાતો ને જેમ ચંદ્ર મળે
બંધ આંખોને એવું ખ્વાબ મળે.
સ્વપ્ન આંખોએ કેટલાં જોયાં ?
ચાલો, આંસુભીનો હિસાબ આપો.
આંખોઆંખોમાં પ્રશ્ન પૂછ્યો છે
હોઠથી હોઠને જવાબ આપો.
મેં તો મનમાં હતું એ પૂછી લીધું
આપોઆપો, હવે જવાબ આપો.
એટલે તારા મેં નથી તોડ્યા
કાલે કહેશો કે આફતાબ આપો.
એ પૂછે છે જીવન વિશે હેમંત
એને કોરી ખૂલી કિતાબ આપો.
ગિરનાર :: ઉર્વીશ વસાવડા
કોઇ અગમ શિખરથી ગિરનાર સાદ પાડે
પ્રત્યેક ટૂંક પરથી ગિરનાર સાદ પાડે
આંખો અગર મીચું તો દેખાય દત્ત સામે
કેવી અમીનજરથી ગિરનાર સાદ પાડે
પળભર ઊભી પગથિયે પુલકિત થઇ જવાતું
સ્પર્શી અદીઠ કરથી ગિરનાર સાદ પાડે
જો કાળમીંઢ પથ્થરનું મૌન સાંભળી લે
લાગે બીડ્યા અધરથી ગિરનાર સાદ પાડે
આ તાલ મંજીરાનો, કરતાલ, ચાખડીઓ
મીઠા પ્રભાતી સ્વરથી ગિરનાર સાદ પાડે
આખા નગરને થાતો એવો અકળ અનુભવ
જાણે સતત ભીતરથી ગિરનાર સાદ પાડે.
એક વ્યક્તિ :: નિનાદ અધ્યારુ.
રાત આખી જાગવા જેવી હતી,
એક વ્યક્તિ ચાહવા જેવી હતી.
ઉમ્રભર એને કદી આપી નહી,
એક વસ્તુ આપવા જેવી હતી.
છોકરો દોડ્યા કર્યો હરણાની જેમ,
છોકરી પણ ઝાંઝવાં જેવી હતી.
આપણે છીએ કે નીચું ના નમ્યા,
વાત એની ત્રાજવા જેવી હતી.
માત્ર આંસુઓ જ જોયાં છે તમે,
આંખ એની વાંચવા જેવી હતી.
ગીત :: સુરેશ દલાલ.
પંખીને ગાવાનો બોજો નથી ને ફૂલોને મ્હોરવાનું ટેન્શન નથી,
ઝીણી ઝીણી ઘટના પર ઓવારી જવાનું
માણસનું ક્યાંયે એટેન્શન નથી.
ઝાડ કોઇની નોકરી કરતું નથી,
અને ખુશ્બુ નહીં કરે કોઇ ધંધો.
માણસ તો પૈસા માટે કંઇ પણ કરે
મધમીઠો ને ભીતરથી ખંધો.
સાંજ પડે સૂરજ આથમે છે તોય એને કોઇ મળતું પેન્શન નથી,
પંખીને ગાવાનો બોજો નથી ને ફૂલોને મ્હોરવાનું ટેન્શન નથી.
આકાશના તારાઓ વોર્ડબોય નથી,
કે ચાંદની નથી કોઇની નર્સ.
દરિયાનું સ્વીસ બેન્કમાં ખાતું નથી,
ને નદી પાસે નથી કોઇ પર્સ.
નથી કોઇ પાસે ફાર્મ હાઉસ કોઇ પાસે બંગલા,
મહાલય કે મોટા પેન્શન નથી.
પંખીને ગાવાનો બોજો નથી ને ફૂલોને મ્હોરવાનું ટેન્શન નથી.
નીરખું લાલાને
સંધ્યાવેળાએ નીરખું વાલાને
આરતી વેળાએ નીરખું વાલાને
મોરમનોહર વાંસલડી સાથે ધીમે સાદે ગા’તા આવે નંદજીના લાલ
ગોવાળિયાની મંડલીમાં વા’લાજીનો સાથ… સંધ્યા વેળાએ…
મોર મુકુટ ને કાને કુંડળ સાર
ગળામાં સોહે ગુંજા કેશ હાર… સંધ્યા વેળાએ…
ગૌધન ચરાવી ગોવિંદ આવ્યા ઘેર
લુણ ઉતારે પ્રભુજીની સુભદ્રાજી બેન… સંધ્યા વેળાએ…
ગૌધન ચરાવી ગોવિંદ આવ્યા ગોવાળિયાની સાથ
આરતી ઉતારે પ્રભુજીની યશોદાજી માત… સંધ્યા વેળાએ…
કેશરિયાળા સોહે, પ્રભુજીના કેશ
કૃષ્ણદાસનો સ્વામી વા’લો નટવર વેશ. . . સંધ્યા વેળાએ. . .
સૌ મિત્રોને વિક્રમ સંવત ૨૦૬૬ નાં નૂતન વર્ષાભિનંદન.
જય શ્રી કૃષ્ણ…
નિમંત્રણ
રાધાજીનાં ઊંચાં મંદિર નીચા મો’લ,
ઝરૂઝડે દીવા બળે રે લોલ.
રાધા ગોરી ! ગરબે રમવા આવો !
સાહેલી સહુ ટોળે વળે રે લોલ.
ત્યાં છે મારા રૂપસંગ ભાઇની ગોરી,
હાથડીએ હીરા જડ્યા રે લોલ.
ત્યાં છે મારા માનસંગ ભાઇની ગોરી,
પગડીએ પદમ જડ્યાં રે લોલ.
ત્યાં છે મારા ધીરસંગ ભાઇની ગોરી,
મુખડલે અમી ઝરે રે લોલ.
રાધાજીનાં ઊંચાં મંદિર નીચા મો’લ,
ઝરૂખડે દીવા બળે રે લોલ.
રાધા ગોરી ! ગરબે રમવા આવો !
સાહેલી સહુ ટોળે વળે રે લોલ.
ફકીર જેમ :: ગોવિંદ ગઢવી ‘સ્મિત’
ના તો અમીર જેમ કે ના તો ફકીર જેમ
મારું લખાણું ભાગ્ય છે જળમાં લકીર જેમ
આવે, અડે, ઉડે ને પછી ક્યાંક જઇ ચડે
આ આયખું છે આપણું વાતા સમીર જેમ
માન્યું હતું કે ઉંઘથી આરામ થઇ જશે
સ્વપનાઓ હારબંધ છૂટ્યા તાતા તીર જેમ
આંસુના એક ટીપે આ દરિયો બની ગયો
જોતા રહ્યાં આ વાદળા મૂંગા બધિર જેમ
ક્યારેક તો એ તાણા વાણા હાથ લાગશે
ચાદર વણી શકાય પછીથી કબીર જેમ.
જય શ્રી કૃષ્ણ…
મીરાં
પ્રેમની પ્રેમની પ્રેમની રે મને લાગી કટારી પ્રેમની રે.
જળ જમુનાનાં ભરવા ગ્યા’તાં, હતી ગાગર માથે હેમની રે.
કાચે તે તાંતણે હરિજીએ બાંધી, જેમ ખેંચે તેમ તેમની રે.
મીરાં કે પ્રભુ ગિરિધર નાગર, શામળી સૂરત શુભ એમની રે.
ગોકુલ વહેલા પધારજો – નરસિંહ મહેતા
ગોકુલ વહેલા પધારજો રે ;
મથુરા જાવ તો મારા સમ હો લાલ. ગોકુલ…
રથ જોડીને અક્રૂર આવિયા રે ;
એ તો મને દુખડાંના દેનાર હો લાલ. ગોકુલ…
ઓ જાય, ઓ જાય, રથ મારા નાથનો રે ;
માંહે બેઠા હળધર વીર હો લાલ. ગોકુલ…
આગળ રાધાજી ઊભાં રહ્યાં રે ;
માર હ્રદિયા પર રથ ખેડ હો લાલ. ગોકુલ…
મહેતા નરસિંહનો સ્વામી શામળો રે ;
વહાલે મારે રમાડ્યા છે રાસ હો લાલ. ગોકુલ…
શ્રી કૃષ્ણ જન્મોત્સવ ની સૌને હાર્દિક શુભેચ્છાઓ…
જય શ્રી કૃષ્ણ…
પ્રેમમાં તો એવું યે થાય છે :: તુષાર શુક્લ
પ્રેમમાં તો એવું યે થાય છે
સાવ અણધાર્યું કોઇ ગમી જાય છે.
પ્રેમમાં ના પડવાનું , ઉપડવાનું છે રે સખી
ઉડવાનું સંગાથે થાય છે.
જ્યારે અણધાર્યું કોઇ ગમી જાય છે.
આકાશે આષાઢી વાદળનો વૈભવ
ને છાતીમાં અણજાણ્યો ડૂમો
ઝરમરની આંખોમાં જામે તૈયારી
તમે પાલવને એકલાં જ ચૂમો
ત્યારે અંદરથી મેઘ કોઇ ગાય છે.
આસપાસ બળબળતું રેતીનું રણ હો જાણે
એવું પથારીમાં લાગે
ફાટ ફાટ નસનસમાં પૂર હો તરસનાં ને
કંઠે કોઇ શોષ બની જાગે
ત્યારે અંદર વસંત કોઇ ગાય છે
જ્યારે અણધાર્યું કોઇ ગમી જાય છે.
ઓરડાની એકલતા
થથરાવી જાય અને
હૈયું આ સાથ કોઇ માગે
હાથ મહીં હાથ હો ને ગમતો
સંગાથ હો
તો રુંવાડે આગ કોઇ જાગે
ત્યારે અંદર હેમંત ગાય છે
જ્યારે અણધાર્યું કોઇ ગમી જાય છે.
મોસમ બદલાય ભલે ,
મનડું બદલાય નહીં
પ્રીત તણી રીતો બદલાય છે
પ્રેમમાં જો હોઇએ તો પ્રેમમાં જ રહીએ ,
બસ એવું એવું પ્રેમમાં તો થાય છે
જ્યારે અણધાર્યું કોઇ ગમી જાય છે.
સાંધ્યકાળ :: રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’
અજવાળું પણ નથી અને અંધાર પણ નથી,
સંન્યાસ પણ નથી અને સંસાર પણ નથી.
કૈં પણ નથી અસાર, કશો સાર પણ નથી,
ઇચ્છાના કેન્દ્રમાંય નથી બહાર પણ નથી.
શબ્દો વગરનું સુઝી રહ્યું છે બધેબધું,
સમજી શકું હું એવો સમજદાર પણ નથી.
સાબિત કરું તો કઇ રીતે ? કેવળ છે પ્રતીતિ,
આધાર પણ નથી, હું નિરાધાર પણ નથી.
શું જાગવું ? શું સુવું ? અજબ સંધ્યાકાળ આ,
કે કોઇ પણ તરફનો તરફદાર પણ નથી.
ચાલી રહી છે જોશમાં તૈયારીઓ સતત,
મન છે કે કશું માનવા તૈયાર પણ નથી.
મિત્રોના પ્રતિભાવ